20 Temmuz 2010 Salı

Kapat Perdelerimi



Noel ağaçlarına süs yaptık sevgimizi,
Beraber kar yağmasını bekledik.
İkimizinde unuttuğu tek şey vardı ;
Nisandı..



Yağmur yağar -belki- temizlerdi umutsuzluklarımızı
Nihayetinde oda olmadı güneş açtı üstümüze
Unutulduk belkide görmedi kimse. DYG-Z


Eğer geleceğini çoktan kaybettiysen umutsuz bir yarına başlamak anlamsızdır.

Peki arkana bakmadan kaçmak mı hayata bi anlam katan? İnsan yarını olmayan bi hayali neden kurar , belki doğan sonuçlar mutlu edicek beni aradaki dik yokuşun zorluğuna katlanmalı mıyım- mıyız-?


İnsanlar rüyalarında hiçbir zaman öldüğünü görmez-miş- , rüyalar bilinçaltımıza işleyen olaylardır bilinçaltıda hayallerimizin bi kısmıdır. Yüksek bir tepeden düştüğümü hayal ettim gözlerimi kapayıp; göz kapaklarım ne kadar çaba göstersede düşene kadar bekledim yere düştüğümdeki parçalanmış vücudumu gördüm . Evde denemeyiniz , insanın başına feci bir ağrı giriyor.

Kendini insanlardan soyutlamak bir süre sonra karanlık bir odaya tıkılmışsınız hissi veriyor farkettim.

Deli gibi Zakkum dinliyorum , tavsiyelerimin en başında yer alıyorlar bu aralar. Şimdi sizden tek isteğim sessiz kalmanız özellikle kes şunu dememeniz ne yaptığımı biliyorum. Gülmeyi çok sevdiğim kadar gerçeklerin suratınıza çarptığındaki acının tadınıda biliyorum.



Yalnız kalmak bir ilaç mıdır yoksa hastalığın ta kendisi mi ?

Pembe gözlüklerim kırılmış olmalı , herşeye gülüp geçebilen ben ufak bi tebessüm için bile bir sebep arar oldum.

İletişimde bulunduğum çoğu kişiye sorunlarımdan bahsettiğimi farkettim bunlarda sondu.

Senin belki beni aradığın bile yok ama ben seni bulmuş olabilirim , merak etme bulduğum yere geri koyup gidiyorum.


Çevremde birilerini istiyorum acıyla büyüdüğümü göstericek, O siz misiniz peki- ben kimim-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder